Plak dediğimiz medya taş plak formunda 1800’lü yıllarda akustik kayıtlarla hayatımıza giriyor.
1920’lerde elektrikli kayıtlara geçiliyor. 1950’lerde taş plaklar yerini bugün plak dediğimiz yapıya bırakıyor.
Kaset çağında biraz pabucu dama atılsa da 1980’lerdeki CD ile başlayan dijitalleşme dönemine kadar prestijini korumayı başarıyor. Tam cenaze namazı kılınacakken birden yeniden yükselişe geçiyor.
Müzikseverler plağı ve ses kalitesini yeniden keşfederek bu kültürü bir anlamda küllerinden yeniden doğuruyor.
Plak, müzik severler için ayrı ve heyecan ve zevk kaynağıdır. Günümüzde müzik ihtiyacının bilgisayarlar ve dijital ortamlar üzerinden karşılanması plağı artık sadece bir özel ilgi alanı haline getirmiştir.
Plak meraklılarının ilk etapta dikkat etmesi gereken nokta ise pikap seçimi ve plak tonlamadır.
Pikaplar için iki ayrı seçenek bulunmaktadır. Bunlar eski ve antika bir plak almak veya yeni bir pikap almaktır. Plak, ilk olarak 1800’lü yıllarda kullanılmaya başlanmıştır. Akustik kayıtlarla ilk denemelerin yapıldığı pikaplar 1920‘li yılların başında elektrikli kayıtlara geçmiştir.
1950’li yıllarda da plaklar bugünkü halini almıştır. CD ve kasetle başlayan dijital akım ile birlikte pikaplar müzikseverler için bir hobi alanı haline gelmiştir. Pikaplar türlerine göre birbirinden ayrılabilmektedir. Bunlardan birisi amfisiz pikaplardır. Deck olarak da bilinen bu pikaplar, amfi içermemektedir. Bu nedenle üzerinde ses, balans ve tiz ayarını düzenleyebilecek ayar düğmeleri bulunmaz.
Profesyonel olarak pikapla ilgilenmek isteyen kişilerin amfisiz plakları tercih etmesi daha doğru olacaktır.
Bu pikaplar amfi + hoparlör sistemi ile geliştirilebilmektedir.
